บอดีการ์ดบำเรอรัก

 

“อย่างนาย...มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน ก็แค่ บอดีการ์ดกระจอกๆถอยไป”

                หญิงสาวผลักร่างสูงที่ใหญ่กว่าตัวเธอเกือบเท่าตัวที่ยืนขว้างทางออกอย่างไม่กลัวเกรงในใจนึกเป็นห่วงเพื่อนครามครัน

                “วิ่งตามจับผู้ชายแบบนี้ไม่ดีเลยนะครับคุณหนู เข้าบ้านกับผมดีกว่า”

                ร่างสูงในชุดสูทสีดำพูดอย่างราบเรียบ นัยน์ตาคมแข็งกร้าว พยายามข่มใจกับคำว่ากระจอกลงอย่างยากเย็น.ให้ตายเถอะเธอกำลังทำให้เขาหมดความอดทนกับแผนการที่เธอกับเพื่อนวางเอาไว้ เขากำลังโกรธจัดและยอมรับว่ากำลังผิดหวังกับการกระทำของเธอ

                “แล้วผู้ชายอย่างนายมีเงิน 100ล้าน ให้ฉันหรือป่าวล่ะฉันจะได้ไม่ต้องวิ่งไล่จับผู้ชายคนอื่นถ้า.....ไม่มีก็ไม่ต้องมาสั่งฉัน”

                อิษฎาเชิดหน้าขึ้นเมื่อได้ยินคำดูถูกจากคนที่เป็นเพียงลูกจ้างของพ่อเธอเท่านั้น  หญิงสาวอายแสนอายกับคำว่า ไล่จับผู้ชาย จากปากเขาคำนี้ที่มันเป็นความจริงแต่จะทำเช่นใดได้เมื่อเธอจำเป็นต้องทำแล้วตอนนี้เธอก็รู้สึกกำลังร้อนรุ่มแปลกๆ ใช่ที่เธอเพิ่งดื่มไปมันไม่ใช่ไวน์อย่างเดียว แมลงวันสเปน คือชื่อของมันแล้วตอนนี้มันกำลังแทรกซึมไปทั่วร่างกายของเธอหญิงสาวเหงื่อแตกพลั่กอย่างห้ามไม่อยู่พยายามเดินหลีกแต่คนขวางทางอยู่นี่สิไม่ยอมหลบเสียเลย

                “แล้วถ้าผมมี....คุณหนูจะยอมเป็นผู้หญิงของผมหรือเปล่าล่ะครับ”

                ร่างสูงหรี่ตาลงพร้อมกับพูดออกมาอย่างนิ่งๆพร้อมกับสบตาสวยที่มองเขาอย่างตกใจและโกรธเคืองปนแววตาบางอย่างที่กำลังเริ่มออกฤทธิ์อย่างช้าๆ ชายหนุ่มมองตอบไปด้วยสายตาดูถูกและเหยียดหยาม เงิน ผู้หญิงคงขาดไม่ได้สินะอย่างร่างบางตรงหน้าที่เขาคิดว่าเธอคงไม่เหมือนผู้หญิงพวกนั้นแม้บุคลิกภายนอกเธอจะเป็นแบบนั้นก็ตามแต่สุดท้ายเธอก็เหมือนผู้หญิงทุกคนที่ต้องการ เงินทอง ความสบาย

                “นาย.....ไปหามาให้ได้ก่อนไปแล้วค่อยสะเออะมาเจอฉัน”

                เธอพูดอย่างแรงๆเพราะความโกรธพยายามข่มใจไม่ให้ กรี๊ดออกมาก่อนจะสะบัดหน้าเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคงอิษฎาคิดอยากจะกลับเข้าไปในบ้านและเธอจะขังตัวเองอยู่ในนั้น อย่างน้อยมันคงปลอดภัยกว่าอยู่ข้างนอกกับเขาแบบนี้

                “งั้นผมก็ขอมัดจำก่อนแล้วกันนะครับ”

                เสียงเข้มพูดอย่างน่ากลัวก่อนจะกระชากร่างบางที่กำลังจะเดินผ่านหน้าเขาไปเข้ามาประทะอกแกร่งแรงๆ  เตชทัตบดจูบลงมาอย่างลงทัณฑ์เขาไม่สนว่าร่างบอบบางนั้นจะดิ้นรนยังไง ความปรารถนาในร่างบอบบางที่ตลอดเวลาถูกกักเก็บเอาไว้วันนี้เขาจะใช้มันให้สาสมกับความต้องการและสาสมกับการที่เธอพยายามวางยาเพื่อนเขาชายหนุ่มยิ้มมุมปากเล็กน้อยเมื่อสิ่งที่เธอดื่มกำลังดูดกลืนเธอทีละนิดร่างบอบบางที่ต่อต้านกำลังเปลี่ยนมาเป็นสั่นระริกตอบรับสัมผัสของเขาชายหนุ่มตวัดร่างนุ่มนิ่มเข้าสู่วงแขนทันที

 

     เมื่อคุณหนูเอาแต่ใจอย่างอิษฎาต้องมาถังแตกเพราะอาการป่วยของบิดาหญิงสาวจึงทำทุกวิถีทางที่จะได้เงินมารักษาบ้าน บริษัทและอาการป่วยของผู้บังเกิดเกล้าแต่ทำไม บอดีการ์ดส่วนตัวของเธอถึงต้องคอยขัดขว้างอยู่ร่ำไป  
    เตชทัตต้องมาปวดหัวจากการเป็นบอดีการ์ดจำเป็นให้คุณหนูเอาแต่ใจที่จ้องจะจับเพื่อนของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย ชายหนุ่มจะทำอย่างไรเมื่อความรู้สึกมัน ถลำลึก ร่ำๆที่จะต้องการร่างบางที่เขาดูแลอยู่ทุกวันอย่างมากมายเหลือเกิน